Sakrament namaszczenia chorych

Szczegóły

Opublikowano: poniedziałek, 09, maj 2016 11:17

SAKRAMENT NAMASZCZENIA CHORYCH

“Choruje ktoś wśród was? Niech wezwie kapłanów Kościoła i niech modlą się nad nim namaszczając go olejem w imię Pańskie. Modlitwa płynąca z wiary wybawi chorego i ulży im Pan. A jeśliby był w grzechach, będą mu odpuszczone” (Jk 5,14-15).

Kościół sprawując duszpasterstwo chorych spełnia polecenie Pana Jezusa, by troszczyć się o chorych. Troskę tę okazuje Kościół nie tylko odwiedzając chorych, lecz także podnosząc ich na duchu przez sakrament namaszczenia. Czyni to w czasie trwania choroby oraz wtedy, gdy chorzy znajdują się w niebezpieczeństwie śmierci.

Człowiek chory potrzebuje szczególnej łaski Bożej, aby pod wpływem lęku nie upadł na duchu i podlegając pokusom nie zachwiał się w wierze. Dlatego Chrystus w sakramencie namaszczenia daje swoim wiernym, dotkniętym chorobą, potężną moc i obronę.

Sakrament chorych chrześcijanin może przyjmować ile razy zostaje dotknięty ciężką chorobą; również wtedy, gdy nastąpiło nasilenie choroby. 

Namaszczenia chorych udzielają kapłani, używając oleju poświęconego przez biskupa, a w razie potrzeby przez kapłana, który namaszcza chorego. 

Do istoty tego sakramentu należy namaszczenie czoła i rąk chorego, z towarzyszącą modlitwą o specjalną łaskę płynącą z tego sakramentu. 

Skutki specjalnej łaski sakramentu namaszczenia chorych :

• zjednoczenie chorego z męką Chrystusa dla dobra chorego i całego Kościoła
• umocnienie do przyjmowania po chrześcijańsku cierpień związanych z chorobą lub starością, 
• przebaczenie grzechów, jeśli chory nie mógł go otrzymać przez sakrament pokuty
• powrót do zdrowia, jeśli to służy dobru duchowemu chorego
• przygotowanie na przejście do życia wiecznego

Stosowny czas na przyjęcie namaszczenia chorych zachodzi wtedy, gdy wierny staje wobec cierpienia z powodu choroby, starości, cierpienia duchowego (depresje, nerwice, zranienia z przeszłości, nieumiejętność przebaczenia innym i wybaczenia sobie) oraz zagrożenia życia (śmierć).